کاترین: پدرم، اولین کسی بود که به من آموخت شرق و آثار باستانی شرق را دوست داشته باشم، ... به این شرط که از مردم زنده مشرقزمین دور بمانم. آنها فقط انبارهای تاریخند.
بهاء طاهر، واحه غروب، برگردان: رحیم فروغی، تهران، نیلوفر، 1393، ص 31.
_-_copy.jpg)
بدترینها ـ جاهطلبان و غارتگران ـ در هر حرفهای پیدا میشوند، اما بهترینها در دنیای سیاست هم اعتباری برای دموکراسی هستند.
بهترینها، فرق حریف و دشمن را میدانند. میدانند چه زمانی برشی از
نان بردارند و چه زمانی کل نانوایی را.
مایکل ایگناتیف، «نامهای به یک لیبرال جوان»، The New Republic
دکارت: «بزرگترین انسانها قابلیت انجام دادن بزرگترین بدیها و بزرگترین فضایل را دارند».
ــــــــــــــــــOـــــــــــــ
دو کتاب خوب که ما را با ضعفها و تواناییهای نویسندگان و اندیشمندانی آشنا میکند که دوستشان داریم یا از آنها خوشمان نمیآید و ممکن است نظر قبلیمان را درباره آنها تغییر دهد:
«فیلسوفان بدکردار» نوشته نایجل راجرز و مل تامپسون با ترجمه احسان شاهقاسمی (انتشارات امیرکبیر ـ 1393)؛
«عادات و آداب روزانه بزرگان» نوشته میسن کاری با برگردان حسن کامشاد (انتشارات فرهنگ جاوید ـ 1394).