Badakhsan

ننگ بر «سکوت استراتژیک‌»تان در برابر آدم‌کشی‌ها و وحشی‌گری‌های «برادران ناراضی»تان!

امروز که قدرت ندارید هم‌چون نیای بزرگتان، «عبدالرحمانِ» خون‌ریز به طور مستقیم بر گرده هزاره، تاجیک و ازبک و دیگر قوم‌های همیشه محروم افغانستان فرمان برانید و از سرشان کله‌منار بسازید و زنان و فرزندانشان را به کنیزی ببرید؛

امروز که در دنیای جدید هنوز نمی‌خواهید بر بی‌خردی خود چیره شوید و در امنیت و آبادانی زندگی کنید و همانند همیشه در مرداب جهل پایدار خود غرقید و با تمام نمادهای «انسان‌گری» و «مدنی بودن» می‌ستیزید؛

امروز که دیگر آرزوی فرمان‌فرمایی بر سرزمین «خراسان بزرگ» را با خود به گور برده‌اید؛

از خرد و کلان، طالب و کوچی و دموکرات‌مآب، مفتی و ارگ‌نشین، دست به دست هم داده‌اید تا ناامنی و دهشت‌افکنی را از خانه‌های حقیرتان به سراسر قلمرویی بکشانید که آرزو داشتیم «خانه مشترک» همه انسان‌هایی باشد که می‌خواهند آزادانه در آن نفس بکشند.